Nowa norma uwzględnia skuteczność filtracji w odniesieniu do zakresu cząstek stałych (PM) o wielkości od 0,3μm do 10μm. Klasyfikacja według powyższej normy została ustalona u oparciu
o rozmiar cząstek stałych gdzie:
ePM1: 0,3 – 1μm
ePM2,5: 0,3 – 2,5μm
ePM10: 0,3 – 10μm

Filtr powietrza zostanie jednak sklasyfikowany do jednej z trzech powyższych grup, jeśli jego minimalna wydajność wynosi 50%.

Dla przykładu: filtr powietrza o wydajności 72% dla cząstek ePM2,5 zostanie sklasyfikowany jako ePM2,5 70%.

A co z filtrami, które pochłaniają mniej niż 50% cząstek stałych w grupie PM10?

Zostały one zaklasyfikowane jako filtry zgrubne – ISO Coarse.

Na co dzień praktycznie każdy z nas nadal posługuje się klasyfikacją opartą na normie EN 779:2012. Ciężko nam i Naszym klientom wcielić w życie nową klasyfikację, gdyż na pierwszy rzut oka wydaje się niezrozumiała i łatwiej nam zamówić filtr F7 niż ePM2,5 70%. Pamiętajmy jednak, że klasyfikację starej normy stosujemy potocznie i na własny użytek.

Aktualnie jedyną obowiązującą normą jest ISO 16890.

Oczywiście nie istnieje jednoznaczne porównanie obu norm, gdyż w normie ISO 16890 zostały zastosowane inne cząstki oraz inne metody pomiaru skuteczności filtracji.

Poniżej przedstawiamy klasyfikację według EN 779:2012 i ISO 16890, a także orientacyjne porównanie klas tych samych filtrów według w/w norm na podstawie rzeczywistych danych testowych 91 filtrów dostarczonych przez Eurovent Certita Certification, które odzwierciedla faktyczne nakładanie się poszczególnych klas, opracowane na podstawie informacji z programu „Eurovent Certified Performance” dla filtrów powietrza do wentylacji ogólnej prowadzonego przez Eurovent Certita Certification.

Oczywiście Nasze filtry produkujemy zgodnie z normą ISO 16890.